Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Είμαστε όλοι ψώνια




Ψώνια με την τέχνη μας
ψώνια με το σώμα μας
ψώνια με τα απόκρυφά μας
ψώνια γενικώς
ψώνια ειδικώς
Εκθέτουμε την τέχνη μας
εκθέτουμε την ψυχή μας
ζητάμε αποδοχή
αναγνώριση
επιβεβαίωση
ζητάμε τον κόσμο όλο
Δεν το παραδεχόμαστε ποτέ
Χλευάζουμε και κατακρίνουμε τους άλλους
τους ρηχούς
Εμείς έχουμε βάθος
εμείς είμαστε έξω από το σύστημα
εμείς είμαστε καταραμένοι
Ξεφεύγουμε από τη μοναξιά με αλκοόλ
ναρκωτικά, έρωτα
και τέχνη φυσικά
Εκδιδόμαστε
Εκδιδόμαστε φανερά
Διαφορά καμία από τους πόρνους δεν έχουμε
ή μήπως έχουμε;
Αυτοί νικούν τη λήθη
ή κυνικά αδιαφορούν
ενώ εμείς
είμαστε απλά
ματαιόδοξα ψώνια
του κερατά


8 σχόλια:

protostatis είπε...

Η ποίηση είναι τέχνη και η τέχνη δέν έχει όρια. Αφού ανέβηκες το πρώτο σκαλί τώρα είσαι στο τρίτο. Έχεις παντού "ελευθέρας"!
Απόλαυσε τη ματαιοδοξία και ζήσε το χειροκρότημα.
Χωρίς ψευδαισθήσεις, η ζωή δέν είν'ωραία, δέ βγαίνει.
Αξιοποίησε το χάρισμά σου της ποίησης και ζήσε.
Άσε τους ομότεχνούς σου να ζήσουν...μετά θάνατον !!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

Από τη στιγμή που κάποιος αποφασίζει να αφιερώσει τη ζωή του σε μια μορφή τέχνης, είναι ψώνιο.
Δεν είναι κακό.
Πες μου έναν καλλιτέχνη που θαυμάζεις και απέδειξέ μου πως δεν ήταν ψώνιο.
Δεν υπάρχει περίπτωση, ψώνια ήταν όλοι οι μεγάλοι, ψώνια και οι καταραμένοι.
Verlen, Baudelaire, rimbaud, Van Gogh, Mondigliani, Picasso, Καρυωτάκης, Φιλύρας, Λαπαθιώτης, Hendrix, Morrison, Joplin, Γώγου, Άσιμος, Σιδηρόπουλος...
όλοι.
Βέβαια, στις μέρες μας, έχει επικρατήσει να θεωρούμε ψώνια τους ατάλαντους που επιμένουν σε μια τέχνη. Εντάξει, κι αυτό.
Αλλά, μόνο αν είσαι ψώνιο μπορείς να αψηφήσεις το κοινωνικό γίγνεσθαι και να αφιερωθείς ολοκληρωτικά στην τέχνη με τίμημα τη ζωή σου. Ναι, και να πεθάνεις στην ψάθα. Αν δεν είσαι ψώνιο, δεν το κάνεις, θα συμβιβαστείς.
Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε πως τα καλώς εννοούμενα ψώνια είναι ασυμβίβαστα και βάζουν τον εαυτό και την τέχνη τους πάνω απ' όλα.
Αυτό το ποίημα ως αφορισμός για την έννοια "ψώνιο".
Ψώνιο είναι και η πιτσιρίκα που βάφεται 2 ώρες στον καθρέπτη για να πάει στο περίπτερο για τσιγάρα. Αυτό όμως, δεν την κάνει καλλιτέχνη.
Οι καλλιτέχνες μπορεί να είναι φιλάρεσκοι ή ακόμα και νάρκισσοι, αλλά δεν μένουν σε αυτό. Κάνουν τέχνη και την υποστηρίζουν μέχρι τέλους. Αυτό τους κάνει ψώνια και κακό δεν είναι καθόλου. Διαφορετικά, δεν θα μπορούσαν να ζήσουν. Αλλά καμία σχέση δεν έχουν με την άλλη την ψωνάρα με το κωλοφτιαγμένο αμάξι που περνάει από τη γειτονιά και ενοχλεί τους πάντες με την ηλιθιότητά του.
Αφού λοιπόν είμαστε όλοι ψώνια, πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός ψώνιου από ψώνιου.
Αυτά τα λίγα.
Εβίβες πάντα!

Prisoned Soul είπε...

Ωραία! Είμαστε όλοι ψώνια! δεν αντιλέγω! Αλλά γιατί φοβάμαι τόσο να εκτεθώ;
έμαθα ότι μια γνωστή μου, συνομήλικη (19 χρονών) εκδίδει βιβλίο.
Γιατί να μην έχω το θάρρος της, το επίπεδο του ψώνιου της για να κάνω και γω το ίδιο; γιατί εκθέτω ελάχιστα από όσα γράφω δηλαδη και αυτά μόνο εδώ;
πως μετριέται το ψώνιο και πως μειώνεται ή αυξάνεται;

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

sweet truth, κάνε απλά αυτό που γουστάρεις.
Πιστεύοντας σε σένα, πιστεύεις στο ψώνιο σου - την τέχνη σου.
Την ακολουθείς και όταν είσαι έτοιμη, εκδίδεσαι ξεδιάντροπα μπροστά μας.
Δηλαδή, εκδίδεις το βιβλίο σου, την τέχνη σου και περιμένεις απολαβές.
Αυτό και τίποτε άλλο. Αν γουστάρεις τη δουλειά σου, τον εαυτό σου, κάνεις το δικό σου και το χαρίζεις απλόχερα. Από κει και πέρα, θα σε γουστάρουν όσοι ταυτιστούν μαζί σου και άλλοι τόσοι θα σε μισήσουν.
Το παίρνεις απόφαση και το κάνεις.
Δεν διαφέρει πολύ από την πορνεία, μα όλοι οι καλλιτέχνες, ψώνια είμαστε, το έχουμε αποδεχτεί αυτό.
Εκδίδουμε την ψυχή μας και από και και πέρα, όποιος μπορέσει να τη δεχτεί, ευπρόσδεκτος είναι.
Έτσι απλά.
Αρκεί να μη χάνουμε το στόχο μας.
Την έκφραση της ψυχής μας, την τέχνη που μας κρατάει ζωντανούς.
Λοιπόν, εβίβες!!!

Λερναία Ύδρα είπε...

ΠΩΣ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙΣ ΦΙΛΑΡΑΚΙ...ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΒΛΕΠΩ ΣΕ ΚΑΘΡΕΦΤΗ.ΤΟ ΨΩΝΙΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ''ΖΩΤΙΚΟ ΨΕΥΔΟΣ'' ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΙΟ ΜΑΣ .ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΠΟΛΥ.ΤΟ ΦΤΙΑΧΝΩ ΟΜΟΡΦΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ .ΠΡΟΣΠΕΡΝΩ ΕΤΣΙ ΤΑ ΤΕΤΡΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ .ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ.ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΕΧΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ ΠΡΩΤΑ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΠΟΤΕ Ο ΚΟΥΝ.ΠΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΣΟΥ;ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΚΟΙΜΗΘΕΙ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΣΟΥ;ΔΕ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΕΜΟΥΛΟ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΦΟΥΣΚΩΜΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΟΤΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ Η' ΟΤΑΝ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ ΚΑΤΙ;ΓΡΑΦΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ;ΠΟΥ ΔΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙΣ ΠΟΤΕ EΠΙΤΗΔΕΣ;ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΕΧΕΙΣ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΩΜΑ;EMENA OI DEYTERES EINAI KITΡΙΝΕΣ,ΟΙ ΤΡΙΤΕΣ ΒΥΣΣΙΝΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΤΑΡΤΕΣ ΠΡΑΣΙΝΕΣ.ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΜΕ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΥΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ.ΕΒΙΒΕΣ!!!!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

Σωστά τα λες φίλε Λερναίε.
Εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος.

Λοιπόν, επειδή εδώ δεν βλέπω να έρχεται το φθινόπωρο, καλό υπόλοιπο καλοκαίρι.
Ο χειμώνας αργεί ακόμα...

Εβίβες!

Ερατώ είπε...

m aresei polu!!
ti zhtame re pousti??
ena dwmatio stin kolash
ki enan kalo kathrefth
tipota allo!!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

...και μια καλή φαιά ουσία που θα μας αποδεσμεύσει από όλα τα παραπάνω.
Ίσως να είναι πολλά. Ε, και;
Τα θέλουμε όλα κι ακόμα πιο πολλά!
Ίσως και κάτι παραπάνω... ε;