Αν γνωρίζατε τι είστε και τι είναι αυτό που πρεσβεύετε,
θα αυτοκτονούσατε. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση, καθώς κανένας βλάκας δεν
αυτοκτόνησε καθ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας
Η παράνοια και η διάνοια τρέφονται από το ίδιο πιάτο. Έναν ευφυή νου που δεν ανέχεται κατεστημένο και δεδομένα, γι' αυτό και τα ανατρέπει. (Χ-έγερση υποσυνειδήτου)
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017
Οι ποιητές μου
Συνηθίζω να αναφέρομαι στους ποιητές μου με το μικρό τους
όνομα. Τους θεωρώ φίλους. Είναι φίλοι και ίσως, αν ζούσαν, να κάναμε παρέα. Με
τους ζωντανούς, δεν ισχύει το ίδιο. Με απογοητεύουν. Έρχομαι σε αντιπαράθεση
μαζί τους. Ίσως γιατί απ’ αυτούς έχω
περισσότερες απαιτήσεις. Ίσως γιατί δεν τα παράτησαν όταν έπρεπε, ίσως γιατί
είναι ακόμα ζωντανοί και δεν γράφουν με τη δύναμη και το πάθος που είχαν τότε.
Η ίδια η τέχνη μας, μας θέλει νεκρούς.
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017
Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017
Ο ύπνος των μεγάλων
Όλοι οι ενήλικες αποκοιμήθηκαν
στις αεροπορικές θέσεις του πλοίου
και η ώρα ήταν αργά
και μονάχα ένα κοριτσάκι παρέμενε ξύπνιο
ανακαλύπτοντας τον κόσμο
κι εγώ που διάβαζα τα ποιήματα του Τσαρούχη
πίνοντας ρακή
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017
Αρουραίοι και ασημαντότητες
Μπήκα στο καφενείο
Προτίμησα την μπάρα
Όταν ο καφετζής στάθηκε μπροστά μου
του είπα πως
ψάχνω να βρω τους αρουραίους που κρύβονται
κάτω από τις χαραμάδες της συνείδησης
και πως όλα όσα θεωρούμε σημαντικά
δεν είναι παρά ασημαντότητες
μπροστά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος
Με κοίταξε απορημένα
κι έτσι αναγκάστηκα
να παραγγείλω μια ρακή
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017
Αποφασισμένος
Τότε έπιασε το μαχαίρι και το κάρφωσε στην καράφλα του μπροστινού
κυρίου. Το σκυλί του άρχισε να αλυχτάει. Το έπιασε με τα χέρια του και το έσφιξε
στο λαιμό, έτσι ώστε να σταματήσει. Έπειτα, άνοιξε την πόρτα και το πέταξε με
μια κλωτσιά στη θάλασσα. Γυρνώντας, κάποιος προσπάθησε να τον σταματήσει. Έτσι,
με μια κίνηση, του πήρε το κεφάλι. Τα αίματα είχαν σκορπίσει παντού και ο
κόσμος άρχισε να στριγγλίζει και να απομακρύνεται. Δεν τόλμησε να τον πλησιάσει
άλλος. Το πλήθος έφυγε τρομοκρατημένο, αδυνατώντας να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί.
Έπειτα ακολούθησε ησυχία και γαλήνη. Κάθισε τότε
αναπαυτικά σε ένα από τα αεροπορικά καθίσματα του πλοίου, άναψε τσιγάρο, έπιασε
ένα τετράδιο κι ένα μολύβι και σχεδίασε, ήσυχος πια, αυτό το ποίημα.
Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017
Ηλεκτρική ξυλόσομπα υγραερίου
Το σώμα αυτό ζεσταίνει το ταβάνι
Εμείς κρυώνουμε στο πάτωμα
Το ψυγείο μουρμουρίζει ενώ το ρολόι
με ένα εκκωφαντικό τικ τακ
παίρνει σταθερά κάτι από τον χρόνο μας
Σπαταλιόμαστε υπομένοντας
αλλά παραμένουμε ήσυχοι καθώς
αύριο το πρωί
θα βάλουμε φωτιά και θα κάψουμε
το σώμα, το ταβάνι, το ψυγείο, το ρολόι
και το χρόνο μαζί
Έπειτα θα βρεθούμε ελεύθεροι
στην απεραντοσύνη του σύμπαντος
δίχως τίποτα
Όπως πάντα
Όπως πάντα
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)