Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Υποθετική αυτογνωσία

Αν γνωρίζατε τι είστε και τι είναι αυτό που πρεσβεύετε, θα αυτοκτονούσατε. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση, καθώς κανένας βλάκας δεν αυτοκτόνησε καθ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Οι ποιητές μου

Συνηθίζω να αναφέρομαι στους ποιητές μου με το μικρό τους όνομα. Τους θεωρώ φίλους. Είναι φίλοι και ίσως, αν ζούσαν, να κάναμε παρέα. Με τους ζωντανούς, δεν ισχύει το ίδιο. Με απογοητεύουν. Έρχομαι σε αντιπαράθεση μαζί τους. Ίσως γιατί απ’ αυτούς έχω περισσότερες απαιτήσεις. Ίσως γιατί δεν τα παράτησαν όταν έπρεπε, ίσως γιατί είναι ακόμα ζωντανοί και δεν γράφουν με τη δύναμη και το πάθος που είχαν τότε.

Η ίδια η τέχνη μας, μας θέλει νεκρούς.
Τι δεν καταλαβαίνετε;


Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

Φθηνή αισθητική

Στις αεροπορικές θέσεις του πλοίου
υπάρχουν πολλές οθόνες
Οι μισές από αυτές παίζουν soft porn
Τι αθλιότητα
Ούτε σε αυτό δεν είναι καλοί
Αν είναι να κάνεις κάτι
κάνε το σωστά
ή μη το κάνεις καθόλου

Αλλά τι περιμένεις από ανθρώπους
που δεν έχουν ιδέα από τέχνη…


Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Τρόποι ανάγνωσης

Όλα τα γραπτά, νουβέλες, διηγήματα, μυθιστορήματα και άλλα, διαβάζονται με τα μάτια προσηλωμένα στο χαρτί. Μονάχα η ποίηση – κι ας είναι τυπωμένη σε χαρτί – διαβάζεται με τα μάτια στον ουρανό ή στους κενούς τοίχους κάποιου δωματίου.


Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Τραγική ομορφιά


Ο Μοντιλιάνι πέθανε λίγο πριν
τη καθοριστική του έκθεση
στη ζωή και την τέχνη
από φυματίωση
Η ερωμένη του όταν το έμαθε
έπεσε από το παράθυρο
κουβαλώντας στην κοιλιά της
το παιδί του

Όποιος δεν μπορεί να δει
την τραγική ομορφιά της ζωής
δεν έχει ζήσει ποτέ του


Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

Ο ύπνος των μεγάλων


Όλοι οι ενήλικες αποκοιμήθηκαν 
στις αεροπορικές θέσεις του πλοίου
και η ώρα ήταν αργά
και μονάχα ένα κοριτσάκι παρέμενε ξύπνιο
ανακαλύπτοντας τον κόσμο
κι εγώ που διάβαζα τα ποιήματα του Τσαρούχη
πίνοντας ρακή

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

Σταλαγματιές


Έσταζε η σκουριασμένη οροφή του πλοίου
πάνω στο τραπεζάκι
ένα κίτρινο υγρό
μουσκεύοντας και τις γύρω καρέκλες
σταγόνες βρώμικες
κι αληθινές
Όπως κι ο μόχθος πάνω στη ζωή


Αρουραίοι και ασημαντότητες


Μπήκα στο καφενείο
Προτίμησα την μπάρα
Όταν ο καφετζής στάθηκε μπροστά μου
του είπα πως
ψάχνω να βρω τους αρουραίους που κρύβονται
κάτω από τις χαραμάδες της συνείδησης
και πως όλα όσα θεωρούμε σημαντικά
δεν είναι παρά ασημαντότητες
μπροστά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος

Με κοίταξε απορημένα
κι έτσι αναγκάστηκα 
να παραγγείλω μια ρακή




Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

Αποφασισμένος


Τότε έπιασε το μαχαίρι και το κάρφωσε στην καράφλα του μπροστινού κυρίου. Το σκυλί του άρχισε να αλυχτάει. Το έπιασε με τα χέρια του και το έσφιξε στο λαιμό, έτσι ώστε να σταματήσει. Έπειτα, άνοιξε την πόρτα και το πέταξε με μια κλωτσιά στη θάλασσα. Γυρνώντας, κάποιος προσπάθησε να τον σταματήσει. Έτσι, με μια κίνηση, του πήρε το κεφάλι. Τα αίματα είχαν σκορπίσει παντού και ο κόσμος άρχισε να στριγγλίζει και να απομακρύνεται. Δεν τόλμησε να τον πλησιάσει άλλος. Το πλήθος έφυγε τρομοκρατημένο, αδυνατώντας να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί. 

Έπειτα ακολούθησε ησυχία και γαλήνη. Κάθισε τότε αναπαυτικά σε ένα από τα αεροπορικά καθίσματα του πλοίου, άναψε τσιγάρο, έπιασε ένα τετράδιο κι ένα μολύβι και σχεδίασε, ήσυχος πια, αυτό το ποίημα. 

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Ηλεκτρική ξυλόσομπα υγραερίου


Το σώμα αυτό ζεσταίνει το ταβάνι
Εμείς κρυώνουμε στο πάτωμα
Το ψυγείο μουρμουρίζει ενώ το ρολόι
με ένα εκκωφαντικό τικ τακ
παίρνει σταθερά κάτι από τον χρόνο μας
Σπαταλιόμαστε  υπομένοντας
αλλά παραμένουμε ήσυχοι καθώς
αύριο το πρωί
θα βάλουμε φωτιά και θα κάψουμε
το σώμα, το ταβάνι, το ψυγείο, το ρολόι
και το χρόνο μαζί

Έπειτα θα βρεθούμε ελεύθεροι
στην απεραντοσύνη του σύμπαντος
δίχως τίποτα
Όπως πάντα





Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Καταστάλαξη

ας αφήσουμε όλα τα περίτεχνα νοήματα κι ας δούμε την ουσία
τον ανύπαρκτο χρόνο που τον μετράμε σε στιγμές
και την αλήθεια που υπάρχει πίσω από κάθε ψέμα
κι ας αφεθούμε ελεύθεροι να ζήσουμε επιτέλους
τον εναπομείναντα χρόνο