Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Μια μικρή αλήθεια


Έχω έναν κάλο στη φτέρνα μου που τρυπάει όλες τις κάλτσες
Τον κάλο τον τρίβω κάθε φορά που πλένομαι 
Αυτός όμως αμέσως ξαναβγαίνει
Δεν λέει να φύγει, διογκώνεται
Θα τρυπήσει όλα μου τα τρύπια παπούτσια
Θα συνεχίσει να μεγαλώνει
Θα γίνει τεράστιος
Δεν θα μπορώ να περπατήσω
Θα επιβληθεί με την επιμονή του
Και στο τέλος θα με σκοτώσει.

Έπειτα, νεκρός σαν θα ‘μαι
θα έρθει και θα μου πει:
Ήμουν εσύ κάθε στιγμή
Δεν έφταιξα
Απλά δεν μπορούσες να με υποφέρεις
Και με σκότωσες
Μαζί κι εσένα





Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Φιλοξενία στο artblog

Ευχαριστώ το artbloggr για τη φιλοξενία.
Μικρή παρουσίαση του έργου μου καθώς και 10 απαντημένες ερωτήσεις.
Μπορείτε να το διαβάσετε κάνοντας κλικ εδώ