Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Παρουσίαση στην Αθήνα - "Χ-έγερση Υποσυνειδήτου"

Την Τρίτη 5/1/2016 στις 7:30μμ
Στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων των συναδέλφων
Καλλιδρομίου 30, Εξάρχεια
Σας καλούμε σε μια βραδιά ποίησης και μουσικής
Θα διαβάσω ποιήματα από την τελευταία μου λογοτεχνική δουλειά
Χ-έγερση Υποσυνειδήτου
και θα με συνοδέψει με την κιθάρα του ο
Γιάννης Ισαακίδης
Σας περιμένουμε να τα πούμε από κοντά


Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Σπατάλη



Άκουσα έναν ήχο
Μια βρύση να στάζει
Δεν ήταν της κουζίνας
Πήγα στο μπάνιο κι έσφιξα τις βρύσες
Δεν ήταν όμως ούτε αυτές
Γύρισα στο καθιστικό
Άνοιξα την εξώπορτα
Τίποτα
Βγήκα στο μπαλκόνι
Ο ήχος δεν προερχόταν από κει
Ακουγόταν μόνο από το καθιστικό
Σαν να προερχόταν από κάπου αλλού

Τα παράτησα
Κάθισα στη σιωπή και άκουγα μια βρύση να στάζει
Αργά αλλά επίμονα
Τι να 'ταν;

Ένας χτύπος που μετρά
το χρόνο της ζωής
που άσκοπα περνάει

artwork by Κώστας Τσόκλης




Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

2 ποιήματά μου δημοσιευμένα στο bibliotheque

Ο φίλος ποιητής Γιάννης Ζελιαναίος με ενημέρωσε πως στην ενότητα straw dogs του biblotheque, έχει δημοσιεύσει κάποιο από τα ποιήματά μου - από αυτά που είχαν δημοσιευτεί και στον πρώτο τεύχος του περιοδικού. Μπαίνοντας να το δω, ανακάλυψα πως υπάρχει κι άλλη μια δημοσίευση στις 9/6/15 με το τίτλο "Ο θάνατος του Ποιητή".
Το πρώτο μπορείτε να το βρείτε εδώ
και το δεύτερο, εδώ

Υπάρχει βέβαια και κάποιο άλλο με το όνομά μου, αλλά δεν είναι δικό μου. Πρόκειται για τον συνονόματο ποιητή Χρήστο Ζάχο από την Κέρκυρα. Ίσως λοιπόν, να πρέπει να υιοθετήσω το Χρήστος Αντισθένης Ζάχος στα βιβλία που εκδίδω, έτσι ώστε να μπορείτε να ξεχωρίζετε ποιος είναι ποιος.
Όπως και να 'χει, το ποίημα του συνονόματου στο bibliotheque, μπορείτε να το βρείτε εδώ.

artworks : Waldemar Strempler  



Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Οι στοχασμοί ενός περιπατητή - Βίντεο, μουσική απαγγελία


Από την ποιητική συλλογή "Χ-έγερση Υποσυνειδήτου", Εκδόσεις των συναδέλφων
Video art: Θανάσης Πάνου
Μουσική: Γιάννης Ισαακίδης
Απαγγελία: Χρήστος Ζάχος


Οι στοχασμοί ενός περιπατητή

Πατάω στο έδαφος
Βρίσκομαι στον πλανήτη γη
Περπατάω πάνω στον πλανήτη γη
Αντιλαμβάνομαι την απεραντοσύνη του
Αντιλαμβάνομαι πόσο μικρή οντότητα είμαι
Ξέρω πως υπάρχουν ακόμα πιο μικρές οντότητες
απειροελάχιστες
Ξέρω πως υπάρχουν κι άλλες πολύ μεγαλύτερες
Κινούμαι πάνω στον πλανήτη ενώ
κινείται κι αυτός
Γυρίζει, ασταμάτητα γυρίζει
Όσο απέραντος κι αν μου φαίνεται
ξέρω πως είναι ένας από τους μικρότερους
Ξέρω πως το σύμπαν είναι άπειρο
Δεν είμαι σίγουρος
Το σίγουρο είναι πως έχει πολύ κίνηση εδώ
πολύ ζωή
Κατά συνέπεια, και πολύ θάνατο
Τα πάντα είναι θνητά, εύθραυστα
Δεν ξέρω
Βλέπω τη θάλασσα, τον ορίζοντα
τον ουρανό και τα βουνά θολά στο βάθος
σα να είναι διάφανα, κομμάτι του ουρανού
Το ξέρω πως δεν είναι
Άνθρωποι τρέχουν για τις δουλειές τους
πηγαίνουν διακοπές, μαλώνουν
δημιουργούν πολέμους
συμφιλιώνονται, συνουσιάζονται
βιάζονται
δημιουργούν καινούριες ζωές
δημιουργούν τέχνη
καταστρέφουν τις ζωές τους
καταστρέφουν τις ζωές των άλλων
καταστρέφουν τον πλανήτη
Αντιλαμβάνομαι τη ματαιότητα των πάντων
Αντιλαμβάνομαι…

Αλήθεια,
                    πού πήγαινα;