Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

3 νυχτερινά


Βαμπίρ

Νυχτερίδες πετούν αλλοπρόσαλλα
πάνω από τα κεφάλια μας
στη μέση της πλατείας

απολαμβάνω το θέαμα
και σκέφτομαι
τις ομοιότητές μας

Είμαστε βαμπίρ
Ο μόνος τρόπος να επιζούμε


Ο Κάφκα στην πλατεία

Μια κατσαρίδα
πέφτει και κάθεται
στον αριστερό μου ώμο
Τη διώχνω και πάει στον δεξί
Τη διώχνω ξανά
και χάνεται

Έπειτα τη βλέπω
να περνάει από μπροστά μου

Γαμημένε Κάφκα
δεν πέθανες ποτέ!


Ο άγνωστος 

Στάθηκε στη μέση της πλατείας σαν να ήθελε κάτι να κάνει. Δεν έκανε τίποτα. Με είδε εκεί στο παγκάκι με τη μπύρα και τα βιβλία μου. Δεν πλησίασε. Έπειτα, σήκωσε το χέρι του και με χαιρέτησε. Τον χαιρέτησα κι εγώ. Έφυγε. Ήταν ο δολοφόνος. Με είχε καταλάβει.