Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Σπατάλη



Άκουσα έναν ήχο
Μια βρύση να στάζει
Δεν ήταν της κουζίνας
Πήγα στο μπάνιο κι έσφιξα τις βρύσες
Δεν ήταν όμως ούτε αυτές
Γύρισα στο καθιστικό
Άνοιξα την εξώπορτα
Τίποτα
Βγήκα στο μπαλκόνι
Ο ήχος δεν προερχόταν από κει
Ακουγόταν μόνο από το καθιστικό
Σαν να προερχόταν από κάπου αλλού

Τα παράτησα
Κάθισα στη σιωπή και άκουγα μια βρύση να στάζει
Αργά αλλά επίμονα
Τι να 'ταν;

Ένας χτύπος που μετρά
το χρόνο της ζωής
που άσκοπα περνάει

artwork by Κώστας Τσόκλης




1 σχόλιο:

Κική Ματέρη είπε...

Η γιαγιά
Ή γιαγιά μου ξέχασε την βρύση ανοιχτή
Βαρυκοη,δεν το πήρε γραμμή
Θα πλημμυρίσει ο νεροχύτης.
Εεε γιαγιά μακους
Ξέχασε την βρύση ανοιχτή
Τι έβλεπε μουνιά;
Γιαγιά,γιαγια που π ας;
Στην εκκλησιά παιδί μου
Να έρθουμε και εμείς;