Υπήρχε κόσμος, οχλαγωγία πολύ
Κι όλοι γύρω από τον ποιητή
Γλείφτες κι ανίδεοι να τον επαινούν
Επίσημοι χαλβάδες να κάνουν
δημόσιες σχέσεις
Να τον βασανίσουν γενικώς
Κι αυτός, ευγενικός όπως πάντα κι ενοχλημένος
Να υπομένει
Δεν άντεξα, τους φώναξα
“Κάντε πέρα. Δεν το βλέπετε; Υποφέρει.”
Άνοιξα δρόμο παραμερίζοντάς τους
Άνοιξα τα χέρια μου, μα δεν τον αγκάλιασα
Μεγάλε ποιητή και φίλε
Μίλτο Σαχτούρη
Σε χαιρετώ
Θα τα πούμε, όπως πάντα
Όπως κάθε φορά τα λέμε
Κι ας μην υπάρχεις
Κι ας νομίζω πως υπάρχω
Σ’ ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου