Οι ποιητές μου

Συνηθίζω να αναφέρομαι στους ποιητές μου με το μικρό τους όνομα. Τους θεωρώ φίλους. Είναι φίλοι και ίσως, αν ζούσαν, να κάναμε παρέα. Με τους ζωντανούς, δεν ισχύει το ίδιο. Με απογοητεύουν. Έρχομαι σε αντιπαράθεση μαζί τους. Ίσως γιατί απ’ αυτούς έχω περισσότερες απαιτήσεις. Ίσως γιατί δεν τα παράτησαν όταν έπρεπε, ίσως γιατί είναι ακόμα ζωντανοί και δεν γράφουν με τη δύναμη και το πάθος που είχαν τότε.

Η ίδια η τέχνη μας, μας θέλει νεκρούς.

Τι δεν καταλαβαίνετε;