Ακολουθώντας τα πλακάκια της πλατείας
για να βρω το δρόμο
μετά από το καθιερωμένο μεθύσι
να βρίσκεται ένα ζευγαράκι εκεί
στο παγκάκι της πλατείας
και να χαϊδεύεται και να φιλιέται
και να θυμάμαι τότε
που ήμουν κι εγώ έτσι
και να φεύγω
– να μην ενοχλήσω
–
με την μπύρα στο χέρι
όπως πάντα
σαν γνήσιος αλήτης καθώς πρέπει.
Αλίμονο…
Καθώς πρέπει!
4 σχόλια:
Κοιμήθηκα ήσυχη
Τελειωνω την βάρδια στο μαγαζί
Τρεις τα ξημερώματα
Περπατώ ήσυχα και αμερημνα
Ένα λευκό αυτοκίνητο σταματάει στην διασταύρωση
Περναω τα κλειδιά μου ανάμεσα στα δάχτυλα
Αρχίζω και περπαταω με φόρα
Αν είναι γνωστός τον χαιρεταω
Πλησιαζω γοργά το αυτοκίνητο
Με μοναδικό όπλο τα κλειδιά
Αν με πειραζε θα τον σκοτωνα
Δεν πρόλαβα να δω εάν είναι
Έφυγε
Κάνα συμμοριτακι θα ταν
Σίγουρα κάνα παιδί της νύχτας
Γυρισα σπιτι
Κοιμήθηκα ήσυχη
Σου λέει η δεύτερα η παρουσία
Λόγια για να σε τρομάξουν
Θα σε βιασω
Μπες πίσω από το δεντρο
ΕΓΩ θα σου κάνω την μάπα κρέας
Ετσι λοιπόν κατανοώ τον φονιά
Άμα κάνει κύκλο και σκάσει από πίσω ξανά θα έχει πλεονέκτημα
Μετά περπαταγα
Προς το σπίτι μου κάθε βράδυ
Παίζοντας τα κλειδιά στα χέρια μου
Ο ήχος των κλειδιών σαν κάλεσμα
Ελα
Πόσοι σκύλοι είμαστε ;
Γαβ
Κοτα
Νοικοκυρά
Τώρα πια
Είμαι μία απλη νοικοκυρά
Δε μου λείπει η νύχτα
Λιαρδα γινομουν δίχως γουλια αλκοόλ
Δεν πινω
Τσακιζω μπίρες καμιά φορά
Σπάνια όμως
Ξέρεις κάθε πασχα πρώτου απόφασισω να γινω μάνα
Να τσαλακωνα καμιά δεκαριά
Τα τεντωσα μια φορά
Τσίπουρο εντριβων
Ένα,δυο τρία στοπ
Τώρα , φιλαρακι....στην αποτοξίνωση
Ζαζού
Ζαζου και σουμουτού
Σε και με
Ζαζου και σουμουτου
Τα έφαγε η αλεπού
Ζαζου και σουμουτού
Ιωση έχω ρε γαμώτο
Ζαζου και σουμουτού
Τζανγκι είσαι
Εθισμένοι στην ζωή
Ζαζου και σουμουτού
Σε και με
Θέλουν να μας θεραπεύσουν
Ζαζου και σουμουτού
Σουμουτού και σουμουτού
Ζαζου και σκατού
Δημοσίευση σχολίου