Αυτός ο ξένος
έρχεται μια φορά τη βδομάδα
στο συγκεκριμένο καφενείο
και κάθεται πάντα στην ίδια θέση
έχει πάντα δυο βιβλία μαζί του
παραγγέλνει τον ίδιο καφέ
και διαβάζει στη γωνιά του
άλλοτε κοιτάει έξω από το τζάμι
με το βιβλίο ανοιχτό στα πόδια του
κι όταν τελειώσει ο καφές
παραγγέλνει ρακή
κι έπειτα βγάζει το μπλοκάκι
και κάτι σημειώνει
κι όταν τελειώσει
πληρώνει
χαιρετάει
και χάνεται πάλι
Αυτός ο ξένος
– δεν τον γνωρίζει
κανείς –
δεν μπορεί…
αυτός ο ξένος
είναι ποιητής
Αυτός ο ποιητής
όποτε έρχεται
πάντοτε βρέχει
5 σχόλια:
.Το μουρλοχαπο
Λευκές γραμμένες προτάσεις
Να μην σου χαρίζουν τίποτα
Λέξεις δίχως νόημα
Για να μη καταλάβεις
Ένα φάρμακο για να ξεχάσω
Το κόσμο να μην θυμάμαι
Γράμματα στην σειρά
Στρατιώτες της λήθης
Προς τον αναγνώστη
Δεν είναι αυτό ποίηση
Θα πάρω το μουρλοχαπο
Και το διαβάσω με χίλια χρώματα
Χαίρομαι πολύ αν το καταφέρνω αυτό.
Έστω κι ελλάχιστα, να εμπνεύσω.
Κάνε το δικό σου λοιπόν!
Όπως το κάνεις!
Μία ξένη
Φοβόμουν ότι είναι κλεψιά
Να βάλω μία ξένη στο ίδιο καφε
Να πίνει φραπέ
μασωντας τσιχλοφουσκα
Αυτή η ξένη
Κάνει μπουρμπουληθρες
ζωγραφιζει τα παπούτσια της
Αυτή δεν είναι ποιήτρια
Είναι απλά μία ξένη
Αυτή με τις μπουρμπουληθρες στον φραπε
Άλλη οπτική.
Είναι ωραίο κι έτσι!
Σευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου