Μια ομάδα ανθρώπων από το
Λουτράκι Κορινθίας, αναζήτησαν το έργο μου, την πορεία μου στην τέχνη, την
ουσία μου και αποφάσισαν να με καλέσουν, για την πρώτη ουσιαστικά παρουσίαση
των ασημαντοτήτων.
Ο ενθουσιασμός, η στήριξη, η
αλληλεγγύη, η φιλοξενία και η άδολη αγάπη που μου έδειξαν, ξεπερνούσε κάθε
προσδοκία. Ήταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια, φίλοι από παλιά που επιτέλους
συναντήθηκαν. Όντας όλοι τους ευαίσθητοι Άνθρωποι, καλλιτέχνες, ποιητές, αλλά
προπάντων: Άνθρωποι – που όμως δεν αναζήτησα εγώ στην αγορά με το φανάρι μου μέρα
μεσημέρι – αλλά με βρήκαν αυτοί και με τίμησαν με τη στάση τους, την αγάπη τους
και τη φιλοξενία τους σε όλα τα επίπεδα.
Η Αθανασία Δρακοπούλου (ποιήτρια) που μελέτησε σε βάθος το έργο μου
κι έγραψε ένα πολύ όμορφο κείμενο για την παρουσίαση
Ο Δημήτρης Μίχας (μουσικός, ποιητής) που μου έδειξε από την αρχή
εμπιστοσύνη και σεβασμό για το έργο μου απαγγέλλοντας πολλά από τα ποιήματά μου
στις ποιητικές συνωμοσίες (εκπομπή του στο poets radio) – ο οποίος συνόδεψε την εκδήλωση με το ηλεκτρικό του
ψυχεδελικό μπάσο
Ο Γιώργος Μίχας (Μουσικός κιθαρίστας) που γνώρισα εκεί με την ποιητική
ψυχεδελική blues κιθάρα
του και που σαφώς έγινε αμέσως φίλος
Και φυσικά ο Θανάσης Πάνου – καλλιτέχνης (ποιητής, μουσικός, ζωγράφος,
άνθρωπος της τέχνης) που όμως, λόγω κάποιου θέματος υγείας, δεν κατάφερε να
παραβρεθεί και να μας συνοδέψει με τον πλαγίαυλό του και που του αφιερώσαμε την
εκδήλωση
Ένα μεγάλο ευχαριστώ κι εβίβες
πάντα! Σε όλους!
Επίσης, παραθέτω το πολύ συγκινητικό κείμενο της Αθανασίας που διαβάστηκε στην εκδήλωση:
Παρουσίαση της Α. Δρακοπούλου για τις
Ασημαντότητες
Εν’ πλω, Λουτράκι, 11/1/19
Καλησπέρα σας, σας ευχαριστώ
που είστε απόψε κοντά μας. Είναι όμορφο να ταξιδεύεις ανάμεσα σε φίλους και
συνοδοιπόρους. Η ποίηση είναι η επιστήμη ή η γέφυρα που συνδέει το πρακτικό
κομμάτι της ζωής με το συναισθηματικό μας κόσμο.
Σήμερα καθώς οι δρόμοι που
βαδίζουμε μας ωθούν στον κυνισμό και στην πνευματική λοβοτομή, έχουμε ανάγκη
την ποίηση ως μέθοδο ψυχολογικής και νοητικής θεραπείας όσο ποτέ άλλοτε.
Η ποίηση παρηγορεί,
εκπαιδεύει, ξεσκεπάζει την αλήθεια, ενισχύει την ενσυναίσθησή μας, μας ενώνει
σε συλλογικά ασυνείδητα επίπεδα ύπαρξης.
Ο ποιητής είναι εραστής της
ζωής, πάντα άγρυπνος ακόλουθος της.
Πάντα μας προειδοποιεί,
επιμένοντας στη στιγμή, τη δύναμη του τώρα. Καθώς οι κοινωνίες εξελίσσονται σε
έναν ιδιότυπο εκπαιδευτικό αυτισμό, οι τέχνες θα εξελιχθούν σε άγιες επιστήμες
του μέλλοντος. Είμαστε σε ένα γεωγραφικό χωράφι, καλλιεργημένο από τεχνίτες του
λόγου. Η Συκιά Κορινθίας, το λεγόμενο αραξοβόλι των ποιητών, ήταν αγαπημένος
προορισμός διακοπών για διάσημους ποιητές, όπως ο Άγγελος Σικελιανός και ο
Κώστας Καρυωτάκης. Ο Ιωάννης Οικονομόπουλος, ευρέως γνωστός με το όνομα Ρώμος Φιλύρας,
ένας από τους νεορομαντικούς, γεννήθηκε στο Δερβένι Κορινθίας. Ο Αργύρης Χιόνης
κοιμήθηκε στο Θροφάρι της ορεινής Κορινθίας, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της
ζωής του.
Στη γη των μεγάλων της
ποίησης, έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον Καλλιτέχνη, Ποιητή, Ζωγράφο,
μουσικό: Χρήστο Αντισθένη Ζάχο.
Ο Χρήστος είναι Αθηναίος της
φουρνιάς του 1978.
Και παρόλο το νεαρό της
ηλικίας του, στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, έχει στο ενεργητικό του 5
ποιητικές συλλογές. Κάνει την μεγάλη αίσθηση το 2009 με τη συλλογή Η
Νόσος της Ποίησης. Ακολουθεί η Κραταιά
ως Θάνατος Αγάπη . Το 2011 μας χαρίζει το: Οι εμπειρίες ενός πνιγμένου. Το 2014
εμφανίζεται με την Χ-έγερση υποσυνείδητου. ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΤΑΞΙΔΈΨΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΕΣ
την νέα του ποιητική συλλογή.
Ο Χρήστος είναι γνωστός και από
τις δημοσιεύσεις του στον ηλεκτρονικό και έντυπο λογοτεχνικό χώρο και διατηρεί
το προσωπικό του ιστολόγιο, ονομαζόμενο ως η νόσος της ποίησης. Ο ποιητής και
λογοτέχνης Τόλης Νικηφόρου, σε αφιέρωμα του για τις ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΕΣ, θεωρεί αυτή
τη συλλογή ως την πιο σημαντικά ολοκληρωμένη δουλειά του Χρήστου, στην οποία
υπάρχει μεγάλη φιλοσοφική ουσία. " Άλλοτε οργισμένος και επαναστατικός,
άλλοτε τρυφερός και ερωτικός, άλλοτε υπαρξιακός και φιλοσοφημένος, ο
Χρήστος εκτίθεται ανεπανόρθωτα, όπως κάθε γνήσιος ποιητής, σε μία πλούσια
συλλογή διαφορετική από τις άλλες.
Γνώρισα τον Χρήστο μέσα από
τον διαδικτυακό χώρο και τις ποιητικές ραδιοφωνικές αναζητήσεις του Δημήτρη
Μίχα. Πριν από λίγους μήνες παρέλαβα τις ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΕΣ και ευθείς αμέσως
εμπέδωσα ότι ήταν από τις πιο σημαντικές συλλογές που έκλεισαν το αναγνωστικό
μου έτος. Ο Χρήστος είναι γνήσιος εκφραστής της εποχής, είναι ροκ, είναι απλός,
λιτός, άμεσος και συγκροτημένος, έχοντας έναν εκπληκτικό τρόπο, να κάνει
δημιουργία με την πιο απλή εικόνα, στιγμή, ήχο, αφορμή, κάμει ποίηση για όλους,
χωρίς αυτό να σημαίνει πώς το έργο του είναι επιδερμικό ή εύκολο. Ο Χρήστος δεν
ανήκει στα σύγχρονα λόμπι των γραμμάτων, στα λόμπι της χυδαίας μορφοποίησης ή
του ελιτισμού. Δεν παίζει με βαρύγδουπες λέξεις που στροβιλίζονται και συμπιέζονται
ακαταλαβίστικα και κάνουν την ποίηση σπορ για λίγους. Δεν μασάει τα λόγια του, ούτε
χαρίζεται, αλλά παραμένει μερικές φορές ώμος, γνήσιος και τραγικά ειλικρινής. Είναι
ζυμωμένος με την φουρνιά τον παλαιών ποιητών, γι' αυτό, όπως θα δείτε, διαθέτει και το
χάρισμα της άμεσης απαγγελίας .
Υπάρχουν και άλλοι κρυμμένοι
ποιητές ανάμεσα μας...
Ένας από αυτούς λέει: "
Κάποιος παγωμένος άνθρωπος κάποτε, έγραψε ένα πρώτο ποίημα για να ζεσταθεί
"
Θανάσης Πάνου, Συγγραφέας,
Ποιητής, Εγκληματολόγος, Μουσικός. Σύγχρονος Ντα Βίντσι
Απόψε μας συνοδεύει μουσικά με
τον πλαγίαυλο.
Ένας άλλος λέει: "
Σε μία χώρα γυμνή, μία χώρα ηχητική πληγή, μία χώρα που έχω βαθιά ερωτευτεί,
μία χώρα θεά, που μου βάζει φωτιά, μια χώρα που αρχίζει εκεί που ο νους σταματά
". Στην ηλεκτρική κιθάρα, ο ποιητής της ερμηνείας του ήχου και του στίχου,
Γιώργος Μίχας.
Ένας άλλος πάλι λέει:
" Στο διάβα της ζωής κι εκεί που όλα μοιάζουν λειψά κι ανέφικτα, συναντάς
συνοδοιπόρος ταξιδιώτες που σου κλείνουν το μάτι, θυμίζοντας σου πως το όνειρο
είναι αληθινό ".
Ο ποιητής του ψυχεδελικού
ήχου, Μουσικός, ραδιοφωνικός παραγωγός, Ντι- Τζει, και κρυφογραφιάς...
Στο ηλεκτρικό μπάσο: Δημήτρης
Μιχας.
Ευχαριστούμε τον κ. Ιωάννη
Αικατερίνη για την βιντεοσκόπηση της εκδήλωσης και τον Κύριο Φάνη Μίχα για την
ηχητική κάλυψη.
Τον ιδιοκτήτη και τη ομάδα του
ενπλω μπαρ για την στέγαση.
Καλώς ήλθατε στις ασημαντότητες!
Αθανασία Δρακοπούλου,
11/1/19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου