Οδηγίες προς ναυτιλλόμενους

Αν γουστάρεις την ποίηση, κάνε το! Αν μπορείς. Διαφορετικά, άφησέ το.

Δεν είναι εύκολη υπόθεση, δεν μπορεί ο καθένας.

Όταν ερωτευτείς, γράψε. Γράψε ακατάπαυστα. Ο έρωτας είναι η γέφυρα που θα σε φέρει μπροστά στην ποίηση. Έτσι θα καταλάβεις το μεγαλείο της.

Ό,τι γράφεις, δεν είναι απαραίτητα ποίηση. Είναι αυτό που αισθάνεσαι. Για να γίνει ποίηση, θέλει δουλειά ακόμη.

Πρέπει να υπερβείς τον εαυτό σου. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, θα σε φέρει πιο κοντά στην ποίηση.

Ποίηση δεν είναι το ημερολόγιο που κρατάς, ούτε οι διάχυτες σκέψεις σου.

Ποίηση είναι η ουσία, το απόσταγμα, και δεν χρειάζεται ποτέ πολλές λέξεις.

Τα πολλά είναι περιττά.

Η ποίηση δεν γράφεται κάθε μέρα, παρά μόνο, όταν και όποτε είσαι στην κατάσταση αυτή.

Ποίηση είναι κάτι πολύ πάνω από σένα που τη γράφεις, από τον καθένα. Δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια. Θέλει ιδιαίτερο χώρο και χρόνο για να γεννηθεί.

Διάβαζε πάντα τους μεγάλους, τους ωραίους ποιητές, και αν σε εμπνέουν, τότε ίσως να αφήσεις διστακτικά, λίγα από τα δικά σου κομμάτια ποίησης. Παρθενογένεση δεν υπάρχει.

Τα δικά σου κομμάτια είναι πάντα ωραία γιατί είναι δικά σου. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι ποίηση.

Μην τα παρατάς, είσαι σε καλό δρόμο.

Όταν καταφέρεις να κάνεις Ποίηση, εσύ πρώτος θα το καταλάβεις. Δεν γίνεται συνέχεια, είναι σπάνιο και σπουδαίο.

Η ποίηση δεν πρέπει ποτέ να είναι κλαψιάρικη και μίζερη. Δεν γίνεται.

Κανέναν δεν ενδιαφέρει ο πόνος σου αν δεν τον κάνεις κοινό για όλους.

Τα επιτηδευμένα κομμάτια, δεν είναι ποίηση, αλλά μια προσπάθεια που δεν πρέπει να δημοσιεύεις.

Η ποίηση έρχεται από κάπου αλλού, έξω από σένα,  δεν γίνεται να τη χρησιμοποιείς σε ό,τι γράφεις.

Πρέπει να υποφέρεις και να είσαι λιτός. Πρέπει να κάνεις Ποίηση! Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τη προσωπική σου δυστυχία.

Όταν δεν υποφέρεις, ζήσε, μην κάνεις ποίηση. Δεν μπορείς.

Όταν ευτυχείς, σημείωνε, μην τα νομίζεις όλα ποίηση. Ζήσε την ευτυχία σου κι άφησέ τη να σε φέρει στον όμορφο πόνο, ποτέ στη δυστυχία.

Η ποίηση πρέπει να είναι χλευαστική, κυνική και να εμπεριέχει χιούμορ. Αν δεν το κάνει, κάπου χάνει. Επίσης η Ποίηση πρέπει να εμπεριέχει φιλοσοφία και συμπυκνωμένες έννοιες χωρίς να χάνει την απλότητά της. 

Κάνε ποίηση μόνο όταν βγαίνει από μέσα σου ως κάτι που δεν μπορεί να συγκρατηθεί. Η όποια προσπάθεια δεν ωφελεί. Θα είναι επιτηδευμένη και αυτό δεν το γούσταρε ποτέ κανείς. Ούτε εσύ.

Αν δεν έχεις τι να πεις, μη το λες. Δεν χρειάζεται. Θα καταλάβουν όλοι πως είναι ψέμα. Ή σάπιο και χάλια.

Άφησε τη ζωή και τη φύση και όσους επιλέγεις να συναναστρέφεσαι, να σε εμπνεύσουν.

Τα υπόλοιπα είναι χαζομάρες.

Μη μένεις στις χαζομάρες γιατί θα γράφεις χαζά ποιήματα. (Τα ποιήματα όμως δεν είναι χαζά, άρα, μη γίνεις εσύ αυτός που θα τα εκφράσει)

Είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία που αν δεν το έχεις πραγματικά, δεν υπάρχει λόγος να το επιχειρείς. (παρά μόνο για προσωπική σου διασκέδαση)

Και προς θεού (κι ας είμαστε όλοι άθεοι), τις ποιητικές σου προσπάθειες, μην της εκδίδεις! Απλά χαλάς χρόνο, χρήμα, χαρτί και μελάνι, δίχως λόγο. Αν υπάρξει λόγος, θα το ξέρεις πρώτος εσύ, κι έπειτα όλοι οι άλλοι. Μην εκτίθεσαι αν δεν είσαι σε θέση να εκτεθείς.

Παρόλα αυτά, αν πιστεύεις πως είσαι ποιητής, δείξε σε όλους πως είσαι! Κι ας μη σε αναγνωρίσουν αρχικά. Εσύ θα τους δείξεις την ουσία σου, με όποιον τρόπο. Κι άφησε το έργο σου να κάνει τη δουλειά.

Διαφορετικός τρόπος δεν υπήρξε ποτέ. Και ούτε θα υπάρξει.

Η ουσία είναι μια: Αν είσαι, δείξε το σε όλους! Και όλοι θα το καταλάβουν.

Με το χρόνο τους…

Τι καύλα να έχεις πεθάνει και το έργο σου να ζει!

αναδημοσιεύτηκε εδώ https://www.rousfm.com/%CE%B7-%CE%BD%CF%8C%CF%83%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82/