Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Αδέξιος


Είμαι ένας αδέξιος
Αδέξιος στο να ζωγραφίσω
Αδέξιος στο να γράψω
Αδέξιος στην αγάπη, στον έρωτα, στη ζωή.
Και τι κάθομαι και κάνω λοιπόν;
Ίσως να θέλω να αποδείξω στον εαυτό μου το αντίθετο
αλλά κάποιος σαν κι εμένα
δύσκολα παραδέχεται την αλήθεια.
Φτιάχνω ένα μεγάλο ψέμα
το πιστεύω
και ζω μέσα σε αυτό.
Όλη μου η ζωή λοιπόν, ένα ψέμα;
Ένα όνειρο, μια αυταπάτη;
Κι αν ναι, πώς τα καταφέρνω
στον κόσμο τον πραγματικό;
Δεν ξέρω.
Άλλωστε ο Λειβαδίτης είχε πει κάποτε:
“Θεέ μου, αμάρτησα ενώπιών σου
Ονειρεύτηκα πολύ και ξέχασα να ζήσω”

4 σχόλια:

ΑΝΤΡΕΑΣ ΤΣΙΑΚΟΣ είπε...

α-δεξιος= αριστερός. πολύ καλά το πας δηλαδη!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

Ωραίος συνειρμός, δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
Αν και οι αντιλήψεις μου τείνουν προς την αναρχία, αλλά τι πιο φυσιολογικό για μας από την ουτοπία;
Καλημέρα Αντρέα.

ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ είπε...

ΤΟ ΖΩΤΙΚΟ ΨΕΥΔΟΣ ,ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΨΩΝΙΟ,ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ ΜΕ ΚΥΡΙΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ... ΟΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΕΝΟΧΗ ,ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΣΟΥ

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

Φίλε Λερναίε, τα είπες όλα.
Καμιά ενοχή λοιπόν.
Την καλησπέρα μου κι εβίβες με φθηνή ρακή από πλαστικό μπουκάλι...