Το σκοτάδι πρέπει να είναι απόλυτο
Πυκνό
Βαθύ
Βελούδινο
Να υπερνικάει όλα τα χρώματα
και όλες τις εικόνες
Να υπάρχει η απόλυτη έλλειψη φωτός
Να μπορείς να ονειρευτείς τα πάντα
Να μπορείς να δεις τα πάντα
Να ζωντανεύει τους πιο κρυφούς σου φόβους
Τους πιο φριχτούς σου εφιάλτες
αλλά και τις πιο ενδόμυχές σου σκέψεις.
Τη ζωή
να την εξισώνει με το θάνατο
στον ίδιο πάντα τόνο
Μαύρο
Σκοτεινό
Απόλυτο
Σκοτάδι
11 σχόλια:
σκοταδι ..μαυρο..
και μεσα στο λευκο//στο κοκκινο//στο μπλε... αν κλεισεις τα ματια παλι σκοτεινό θα είναι..
μα..
σαν το μαυρο... με ανοιχτα ματια..
καλημερα αγαπητε χρηστο
καλη συνεχεια με φιλια...
όταν έχουμε σκοτάδι (έλλειψη φωτός), δεν υπάρχουν άλλα χρώματα, δεν υπάρχει χρώμα. Το χρώμα το βλέπουμε μόνο με το φως και την αντανάκλασή του πάνω στα αντικείμενα.
Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα χρωστικά χρώματα. Όταν προσθέσουμε τα όλα χρώματα του φωτός, έχουμε λευκό. Όταν προσθέσουμε όλα τα χρωστικά χρώματα, έχουμε μαύρο. Στο φως για να επιτευχθεί το μαύρο, θα πρέπει να έχουμε έλλειψη φωτός. Δηλαδή, σκοτάδι. Αλλά, πόσες εικόνες και πόσα συναισθήματα μπορείς να έχεις μέσα στο απόλυτο σκοτάδι; Πολλά, πάρα πολλά.
Την καλησπέρα μου Εύη,
να είσαι καλά
και
καλή συνέχεια επίσης.
θα συμφωνησω... πολλα..
δεν θα μπορουσαν να γινουν επικινδυνα αυτα τα συναισθηματα?..
και μεσα σε αυτο το σκοταδι ποσο δυνατοι να ειμαστε ερχομενοι αντιμετωποι με αυτα που νιωθουμε?..
ισως αστοχα ερωτηματα..
ευχαριστώ για τον χρονο...
ναι, δεν γίνεται αλλιώς... ακόμα και στο φάσμα των χρωμάτων της δημιουργίας αλλά και της ζωής, δεν συγχωρείται το 'περίπου'... την καλησπέρα μου φίλε...
Το περίπου, όχι. Δε συγχωρείται.
ή είναι, ή δεν είναι.
Κι όσο για τα συναισθήματα που μας προκαλεί αυτό... δεν είναι γοητευτικά;
Επικίνδυνα; Μπα...
μόνο το κεφάλι μας μπορεί να τα κάνει επικίνδυνα. Η φύση, βλέπεις, απαιτεί σεβασμό.
Καλησπέρα κι από μένα φίλε Νήμερτη.
Ακόμα και οι μαύρες τρύπες που ...ρουφάνε όλο το φως, ακόμα κι αυτές εκπέμπουν κάποια ανιχνεύσιμη ακτινοβολία.
Σωστά Σολομάντζαρε, αλλά
το ζήτημα είναι
τι αισθάνεσαι στο σκοτάδι.
Fear of the dark που έλεγε και ο Dickinson...
Το ζήτημα είναι, τι σου προκαλεί το σκοτάδι και όχι αν υπάρχουν ακτίνες φωτός μέσα σε αυτό.
Και πάλι, πώς προτιμάς το σκοτάδι;
Απόλυτο και ατόφιο ή "νερωμένο";
Εβίβες και πάλι!
Λατρεύω αυτό το σκοτάδι!!! Κρύβει τόσα και παράλληλα εμφανίζει πολλά που άλλοτε δεν θα φαίνονταν!!!
Το λατρεύω σου λέω!! Ειδικά στους δρόμους... παρότι περπατάω με κίνδυνο ζωής στην περιοχή μου...
Υγ. Μία ερώτηση που εντυπώθηκε στο μυαλό μου από την παρουσίαση, άσχετη βέβαια...: Έχεις κάνει βυζαντινή μουσική ή γενικά ορθοφωνία?
Το σκοτάδι μπορεί να ανεβάσει την αδρεναλίνη και σε όσους αρέσει να παίζουν με τα όριά τους, ενδείκνυται.
Βυζαντινή μουσική; Όχι.
Μόνο λίγη θεωρία δυτικής μουσικής και σολφέζ - έπαιζα κιθάρα πιο παλιά.
Αλλά, γιατί ρωτάς; Αφού δεν τραγούδησα, απαγγελία έκανα.
Ορθοφωνία δεν έχω κάνει, ξέρω μόνο πως πρέπει να αρθρώνεις σωστά τις λέξεις και να είναι ξεκάθαρες.
Αν ήξερα ορθοφωνία ίσως να μη χρειαζόμουν μικρόφωνο.
Τι να πω... απλά μου έμεινε ακούγοντας τη φωνή σου κάτι βαθύ, αισθαντικό...
Τέλος πάντων!! :P
Το σκοτάδι έχει πάντα φως.
Στους μαύρους υπνους
Σκοτεινιάζει η ημερα
Στα φωτεινά όνειρα
Βλέπεις ανθρώπους από το αύριο
Και ζεις σαν παιδί
Κλεινεσαι μην και πεις ναι
Εκεί που δε γουσταρεις
Μου την σπας
Δημοσίευση σχολίου