Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Η ψευδαίσθηση της δημιουργίας




Καμβά. Λευκέ μου καμβά
γίνε όμορφος
πάρε όλα τα χρώματα που σου δίνω
και ανέδειξέ τα σε κάτι φανταστικό
που εγώ μονάχος, δε θα μπορούσα ποτέ να φτιάξω.

Χρώματα, χρώματα… δημιουργήστε μόνα σας
βγάλτε αρμονικές αποχρώσεις
και φτιάξτε όμορφο τον καμβά
χαρίστε μου τη μαγεία σας...

Πινέλα και σπάτουλες, χρώματα καμβάδες
όλα εσείς είστε τα υλικά
που αδημονούν να με χρησιμοποιήσουν
να με κάνετε το μέσο το οποίο θα σας ενώσει
έτσι που στο τέλος να νομίζω
πως δημιούργησα εγώ. 

6 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

το πινέλο ο καμβάς το χαρτί το μολύβι....
δικές τους διαδρομές ακολουθούν, δικά τους χρώματα και ηχοχρώματα....
και ναι... εμείς νομίζουμε πως.... φευ!

φιλί!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

Έτσι είναι Λίχνε, έτσι.
Κι εμείς περνιόμαστε για δημιουργοί, αλλά κανείς δεν ξέρει πως...
δεν χρειάζεται να μάθει.
Να είσαι καλά!
και όπως πάντα...
Εβίβες!

Despina είπε...

βάζεις τον καμβά
κι εγώ το χρώμα!

ποιανού δημιούργημα είναι?
το αποτέλεσμα της αίσθησης στα βλέφαρα μας
δικό μας!

ένα όμορφο βράδυ!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

έτσι είναι. και για τον καθένα, διαφορετικά.
καλό βράδυ Δέσποινα

Prisoned Soul είπε...

τίποτα δεν κάνουμε εμείς... αυτό καιρό τώρα το ξέρω...

Αλλά πώς; πού βγάζει;

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

κι όμως, πάντα κάπου βγάζει...
την καλησπέρα μου sweet truth