Ένας φίλος κάθεται και κοιτάζει έναν από τους πίνακές μου.
-Εσύ το έκανες;
-Όχι εγώ. Ίσως ο εαυτός μου σε κάποια άλλη φάση…
Τώρα, δεν ξέρω τίποτα γι’ αυτό.
Το κοιτάω όπως κι εσύ
και σίγουρα, δεν μπορώ να το επαναλάβω.
Ίσως να μην είναι καν δικό μου.
Ωραίο δεν είναι;
8 σχόλια:
ναι ωραίο είναι!
ωραίος είναι και ο άλλος σου εαυτός και ο άλλος και ο άλλος....
φιλί σε όλους σου!
αρκεί να μη με πάρουν χαμπάρι οι ψυχίατροι γιατί θα με κλείσουν μέσα για παράνοια και σχιζοφρένεια για τη δημιουργία πολλαπλών προσωπικοτήτων...
Ευτυχώς υπάρχει και η τέχνη που λειτουργεί αυτοθεραπευτικά.
και φυσικά, το αλκοόλ...
Εβίβες λοιπόν!
Καθόλου παράξενο. Η έμπνευση έρχεται, εμείς γινόμαστε το κανάλι για να εκφραστεί και μετά γινόμαστε θεατές όπως όλοι οι άλλοι. Κατά βάθος, τίποτα απ' ότι δημιουργούμε δεν είναι ολόδικό μας:-)
Έχεις δίκιο.
Απόλυτο δίκιο!
χμ..
εβίβες λοιπόν!
Εγώ είμαι ένας άλλος που έλεγε και ο Ρεμπώ, έτσι Χρήστο;
πάντως, όντως είναι ωραίο... προσωπικά έχω την αίσθηση ότι είναι το κάτω αριστερά τεταρτημόριο μιας ευρύτερης σύνθεσης... που είναι τα υπόλοιπα φίλε μου; λέμε τώρα...
εβίβες!
όποιος είναι πολλοί
δεν πλήττει ποτέ!
Το υπόλοιπο, είτε δημιουργείται, είτε έχει δημιουργηθεί. Δεν ξέρω, κάτσε να φωνάξω τον άλλον να σου πω.
-Ρε συ εγώ, τι κάνω/εις με αυτά τα έργα; Α, ούτε συ ξέρεις; Μάλλον ο άλλος θα ήταν...
Ναι, εγώ δεν είμαι εγώ, αλλά κάποιος άλλος. Σίγουρα όχι ο Ρεμπώ.
Αχ, φίλε μου Νήμερτη, δεν ξέρω να απαντήσω. Πάω να βρω τον εαυτό μου.
Ε, ας πιω και κάτι στην πορεία να μην αισθάνομαι μόνος.
Εβίβες!
Εμένα δεν μου αρέσει τίποτα απ ότι γράφω, ζωγραφίζω... ούτε παράλληλα ούτε μετά..
αλλά τέλος πάντων!!!
Τα δικά σου μου αρέσουν..!!!
Σίγουρα σου αρέσουν τα δικά σου, γι' αυτό και τα κάνεις.
Αλλά η ερώτηση, είναι ρητορική. Δεν περιμένω απάντηση στο αν αρέσει σε κάποιον, δείχνω απλά μια κατάσταση που μου έκανε εντύπωση. Το ποίημα δεν έχει σχέση με τον πίνακα, απλά είπα να τα βάλω μαζί.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου