slaveship
William Joseph Turner
Τα είδη του σκαψίματος
Άγγιξες τα χέρια μου
-Τι απαλά που είναι, είπες
Δεν είναι σκληρά και με κάλους όπως παλιά…
-Έχω πάψει να είμαι χαμάλης
Τώρα το παίζω συγγραφέας.
Και τα σημάδια φαίνονται
Τα παλιά, όπως και τα νέα
Δεν έχω αλλάξει
Ποτέ δεν άλλαξα
Ο ίδιος είμαι πάντα
Συνεχίζω να σκάβω με τα χέρια
Το μόνο που έχει αλλάξει, είναι
το είδος του σκαψίματος
Η αντίπερα όχθη
Έτσι,
κάθε βράδυ που κάθομαι και διαβάζω τους αγαπημένους μου ποιητές
– γράφοντας ενίοτε κάποια αδέξια στιχάκια –
όταν σηκώνομαι να πάρω άλλη μια μπύρα από το ψυγείο,
περνάω σε μια άλλη διάσταση
Η απουσία των άλλων
Τελικά, βολεύει ο χειμώνας
τώρα που έχουν πέσει όλοι για ύπνο
και με έχουν αφήσει μόνο στο κρύο
να πίνω και να γράφω ποιήματα
Ο τρόπος μου
Ναι, κι εγώ θα ήθελα να μάθω την τεχνική του ρεαλισμού
Όχι για να ζωγραφίζω ρεαλιστικά
να τη χρησιμοποιώ όπως νομίζω
Δε θα μπορούσα να εγκλωβιστώ σ’ αυτό
Η τέχνη είναι ελευθερία
και αυτή την ελευθερία θέλω να εκφράσω
με το δικό μου τρόπο
Αλκοολικές συναντήσεις
Κάθομαι στο μπαρ και πίνω μπύρα με ρακή
Πιο δίπλα κάθεται μια μεγαλοκυρία
και πίνει ουίσκι με μπύρα
και πιο πέρα, κάποιος με βότκα και μπύρα
Κι εσείς ψάχνετε να βρείτε το νόημα όλων αυτών
Η μπύρα, το νερό των αλκοολικών
Το ποίημα που έφυγε
Το ποίημα που έφυγε
αυτό που δεν πρόλαβα να καταγράψω
αυτό ήταν το καλύτερο
Αλλά το πήρε ο αέρας
ο συνειρμός – που δε γυρνάει πίσω –
η θάλασσα
και τα στοιχεία της φύσης
7 σχόλια:
Αυθεντικά μοναχικές στιγμές [κλικ] στο άσπρο μαύρο γκρι! Απαραίτητες κι αγαπημένες ώρες σιωπής, πεταχτές γρατζουνιές προς τα πίσω..
Όμορφες ματιές!
Καλό βράδυ ποιητή!
ωραίος... και το τελευταίο μου άρεσε καλύτερα...
@Mαρία Τζιατζιου
Φαίνεται εμπνέουν τα ταξίδια με πλοίο...
Κι όσο για τις μοναχικές στιγμές, πάντα αυτές αναζητάμε όταν θέλουμε να κοιτάξουμε βαθύτερα μέσα μας κι ίσως να ασχοληθούμε με τη δημιουργία.
Να είσαι καλά και καλή υπόλοιπη Κυριακή.
@ Παρασκευή Μαλουχου
Δεν ξέρω πως γίνεται, αλλά τα ποιήματα που φεύγουν, αυτά που δεν προλαβαίνουμε να καταγράψουμε, είναι τα καλύτερα. Ίσως γιατί μας περιφρονούν και δεν νοιάζονται αν θα καταγραφούν ή όχι...
Να είσαι καλά.
όσα μου έμειναν....
εκείνα τα αδέξια στιχάκια στο σκοτάδι, η μοναξιά και ησυχία του χειμώνα, ο τρόπος του ρεαλισμού που δεν ακολουθείς αλλά παρατηρείς, κανένας κανόνας... και το ποτό άφθωνο... ούτε εκεί κανόνας, ειδικά εκεί ποτέ κανόνας.
Κακώς ή καλώς
Το καλύτερο όλων είναι "η απουσία των άλλων".
Μου άρεσε πολύ το πρώτο ποίημα, "τα είδη του σκαψίματος"...
#Sweet truth!
Καλησπέρα Sweet truth.
Καιρό έχεις να φανείς.
Σωστά τα λες. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Καλή συνέχεια.
#Ντίνος
Φίλε Ντίνο, το καλύτερο για το καθένα είναι και κάποιο άλλο. Χαίρομαι που σου αρέσει. Να είσαι καλά. Τα λέμε.
#Μάντεψε ποια
Όπως είπα και πιο πάνω, ο καθένας επιλέγει αυτό που του ταιριάζει ή αυτό που τον άγγιξε περισσότερο.
Να είσαι καλά και καλή συνέχεια.
Δημοσίευση σχολίου