Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Ο δρακουμέλ θα πιάσει τα στρουμφάκια

Σε κάποια πορεία από αυτές που είχαν γίνει τον τελευταίο χρόνο ενάντια στα μέτρα λιτότητας ή σε κάποια αντιρατσιστική ή αλληλεγγύης – δεν θυμάμαι ποια -  ένας φίλος μου είχε πει: «Δηλαδή διαδηλώνουμε μαζί με αυτούς που μπορεί αύριο να είναι κυβέρνηση;». Το σκέφτηκα λίγο και απάντησα: «Και τι έγινε; Αφού για τα ίδια πράγματα διαδηλώνουμε. Με τις όποιες διαφορές μας, αλλά για τα ίδια.»

Τελικά ήρθε ο καιρός που άλλαξε το πολιτικό σκηνικό. Χάρηκα, αν και κρατάω μικρό καλάθι, αλλά τουλάχιστον έφυγαν όλοι αυτοί που σιχαινόμασταν και που μας υπονόμευαν τη ζωή καθημερινά. Δηλαδή, δεν έφυγαν ακριβώς, αλλά δεν έχουν πια την εξουσία να κάνουν ό,τι θέλουν και να μας παίρνουν και το τελευταίο ψίχουλο από το ψωμί που είχε απομείνει στο ντουλάπι.

Μια κάπως πιο ευνοϊκή κυβέρνηση λοιπόν, πιστεύω πως δεν θα αδιαφορήσει για τις απαιτήσεις του λαού όταν διαδηλώνει και πως θα δίνει σημασία, έτσι ώστε με τον καιρό, να μπορέσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα από τα κάτω.(Ονειροπόλος, φαντασμένος, ρομαντικός, αλλά τι να κάνουμε;) Δεν ησυχάζουμε και προσπαθούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Θέλει πολύ αγώνα και θα τον δώσουμε, όπως πάντα κάναμε.

Κάποιοι φίλοι μου θα διαφωνήσουν, καθώς πιστεύουν πως όλες οι μορφές εξουσίας είναι ίδιες. Δεν διαφωνώ με αυτό, απλά πιστεύω πως το να χειρίζεσαι την εξουσία προς όφελος των πολλών, δεν είναι το ίδιο με το να επιβάλλεις μια αυταρχική αντιλαϊκή εξουσία. Εξάλλου, μια κοινωνία ανθρώπων, για να περάσει από το φρικαλέο πρόσωπο του τέρατος του καπιταλισμού σε μια αυτοοργανωμένη κοινωνία χωρίς αφεντικά, θα πρέπει να το κάνει σταδιακά. Τίποτα δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη, Αλλά θέλω να πιστεύω πως είμαστε σε καλό δρόμο. Όλα εξαρτώνται από εμάς. Αλίμονο αν αφηνόμασταν στη μοίρα μας κι ελπίζαμε σε ηγέτες.

Και για να ελαφρύνουμε κάπως όλα τα παραπάνω: χαρά μου είναι που επιτέλους ο δρακουμέλ θα πιάσει τα στρουμφάκια και το κογιότ το μπιπ μπιπ. Και φυσικά, η δυσαρέσκεια όλων αυτών που χάσαν την εξουσία και οι σκατένιες κλαμένες φάτσες τους που αρνείται ακόμα και το καζανάκι να τις τραβήξει στη χέστρα, καθώς κι αυτό σιχαίνεται και έχει αντιδράσει με το να βουλώσει, για να τους δώσει πίσω ότι είχε καταπιεί όλα αυτά τα χρόνια.
Με τις υγείες σας!




                

1 σχόλιο:

Κική Ματέρη είπε...

Θα σου πω μία ιστορία
Κάποτε,κοντα το 83 η μανα μου παρενοχληθηκε σεξουαλικά από αστυνόμο.
Περπάταγε προς την δουλειά της και τότε σκάει με πολιτικό αυτοκίνητο και πολιτικά ρούχα ,την πέρασε για αγόρι καθώς είχε κοντα μαλλια.
-Αγορακι που πας;
Μουγκα η μανα μου
Άρχισε να την κυνηγά με το αυτοκίνητο
-ε λα αγοράκι
Και την έκλεινε το δρόμο
Ή μάνα μου άνοιξε την πόρτα ενός περαστικου του πε να την πάει στο μαγαζί μας (εργαστήριο τυροπιτων) όπου βρίσκονταν ο πατέρας μου.
-Τον μαλάκα είναι και αστυνόμος είπε
Και οδήγησε την μάνα μου στο μαγαζί μας.
Ο αστυνόμος καταγγέλθηκε από την μητερα μου με μάρτυρα τον περαστικό.
Διώχθηκε από το αστυνομικό τμήμα.
Εγώ τότε ήμουν μικρή κοιμομουν στα σεντόνια με τα ζωγραφιστα στρουμφάκια.
Ειναι η χρονιά που το σκασα από το σπίτι.Πηγα στην γειτόνισσα για κουλουράκια.Αφου έκανα την μικρή μου αδερφή να κλάψει.Ειμαστε μονες.