Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

Λευκός θόρυβος


Λυσσασμένοι οι ήχοι της πόλης
έρχονται από το υπερπέραν
και κατακλύζουν το ακουστικό σου τοπίο

Εσύ τους απομονώνεις
δεν ακούς
και πορεύεσαι
στο προσωπικό σου σύμπαν

Τίποτε δεν μπορεί να σε αποσπάσει
από το έργο σου
και κάθεσαι άπραγος
να το φέρεις εις πέρας

Αλίμονο…
Τα καταφέρνεις


Ακρυλικά σε καμβά
τίτλο και λοιπά, δεν θυμάμαι
κάποτε το 2012






3 σχόλια:

Κική Ματέρη είπε...

Μου προκαλείς την μαϊμού
Πολύχρωμη σιγη

Κοιμισμενοι οι παλμοί της καρδιάς σου
Φεύγουν στο υπερπέραν
Και αποκλείουν την πνοή σου

Εσύ τα μαζεψες
Για να ακουσεις
Και συνέρχεσαι
Απο τον επιβεβλημένο θάνατο

Όλα σε αποσπούν
Είσαι προσωπικό έργο

Με πολλή αγάπη
Σε όσους πέρασαν αυτισμό
Κικη Ματέρη

Κική Ματέρη είπε...

Σημ:,ειμαι και λίγο βαρηκοη και έσωστρεφής χωρίς τα αντιψυχωτικα θα γραφα σε χαρτί,θα αγόραζα το βιβλίο σου,δεν θα σου μιλουσα ποτέ από την μύτη μου θα λεγα κλαιν μαιν.Μετα θα ένιωθα ενοχές θα σε ξαναδιαβαζα.

Κική Ματέρη είπε...

Όταν θα μας γυρίσουν πίσω θα γεμίσουμε χαρτιά.Μ οσχομυρωδατα βιβλία ,ερωτευμένοι από παιδιά με το χαρτί.Ε νας παθιασμένος αχορταγος έρωτας.θελω τις κολλες μου.και εγω