Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

Ηχορρύπανση, μια κυνική θέση


Μια κυνική θέση


Το ηχοτοπίο της πόλης παραμένει ανθυγιεινό από τη συνεχή ηχορρύπανση κι έτσι, τα αυτιά βουίζουν διαρκώς. Βασικές πηγές ηχορρύπανσης είναι κυρίως τα φτιαγμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια με πειραγμένες εξατμίσεις, έτσι ώστε ο θόρυβος της μηχανής να δεκαπλασιάζεται προκαλώντας στον κάγκουρα μικροαστό ανεγκέφαλο καβαλάρη, την ψευδαίσθηση πως τρέχει γρήγορα και πως όλοι θαυμάζουν την ηλιθιότητά του και θέλουν να του μοιάσουν. Καθώς όμως, για το σύμπαν μπορεί να μη γνωρίζουμε, αλλά για την ανθρώπινη ηλιθιότητα – όπως μας έχει βεβαιώσει και ο θείος Αλβέρτος – είναι άπειρη, κι έτσι ανίατη και τρομερά επικίνδυνη για όλους.

Άλλες πηγές ηχορρύπανσης είναι τα εργοτάξια, οι σειρήνες, οι συναργεμοί, οι ανούσιες κραυγές καθώς και οι μουσικές προτιμήσεις των προαναφερθέντων ανεγκέφαλων, όταν αυτές ακούγονται στη διαπασών από διπλανά διαμερίσματα ή/και αυτοκίνητα ντισκοτέκ, που πέρα από κώφωση και καταστροφή εγκεφαλικών κυττάρων, προκαλούν απέχθεια, αηδία και διαφόρων ειδών ψυχωτικές νευρώσεις, σε αυτούς τους ίδιους που τις προκαλούν, αλλά και σε αυτούς που δέχονται την παράνοια τούτη ως κάτι φυσικό και αναμενόμενο που χαρακτηρίζει το ηχοτοπίο των πολιτισμένων αστών. Υπό αυτή την έννοια, ο πολιτισμός του σύγχρονου μικροαστού αποτελεί μια φρικαλέα αθλιότητα και πρέπει να καταστραφεί παντελώς, δίχως να μείνει ούτε το παραμικρό δείγμα που να θυμίζει αυτή την κατάντια.

Αντίθετα, ο άνθρωπος στη φύση, μπορεί να ζήσει σε ένα αρμονικό περιβάλλον όπου οι εικόνες και το ηχοτοπίο τον ηρεμούν ψυχικά και σωματικά, και ως εκ τούτου, μπορεί να διαλογίζεται, να σκέφτεται και να φιλοσοφεί, κάνοντας πράξη αυτό που είναι φτιαγμένος να κάνει ως νοήμον ζώο και κομμάτι της φύσης που είναι, και όχι παραφωνία αυτής. Η παραφωνία είναι κόντρα στην αισθητική και την αρμονία και τίποτα στη φύση και το σύμπαν ολάκερο δεν αποτελεί παραφωνία. Η παραφωνία είναι αλλιώς το φάλτσο και το φάλτσο δεν το αντέχει κανείς – είτε γνωρίζει από μουσική, είτε όχι. Η παραφωνία λοιπόν, καθώς και η ηλιθιότητα, είναι ουσιαστικά η ουσία και το αίτιο που προκαλεί όλη την ηχορρύπανση και την παράνοια του σύγχρονου ανεπτυγμένου πολιτισμού μας.

Ζώντας σε έναν παράφρονα και υστερικό κόσμο, ακόμα και ο πιο ισχυρός νους, δεν έχει ελπίδα καμιά και θα καταστραφεί. Ο μόνος τρόπος να σωθεί πνευματικά και ψυχικά κάποιος, είναι να φύγει μακριά από την κοινωνία των ανθρώπων και να διαβιώσει στο όμορφο περιβάλλον του περιθωρίου και της φύσης. Περιθώριο = περί + θεωρώ, περιπλανώμαι για να έχω συνολική θέα, άποψη, αντίληψη του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι, χωρίς όμως να γίνομαι μέτοχος αυτού. Απέχω γιατί είμαι αλήτης και κυνικός, απέχω γιατί μπορώ να σκέφτομαι και να μην ανέχομαι, απέχω για να σώσω τον εαυτό μου.  
Αντισθένης




1 σχόλιο:

Κική Ματέρη είπε...

To κωλί

Θαλπωρή ένιωσε σε εκείνη την αγκάλη
Μα δεν ήταν της μανάς ήταν άλλη
Σαν παιδί που περιμένει την τιμωρία
Στα γόνατα του την άρπαξε με μαεστρία
Θεέ μου τι λόγια θα πω
Της μαύρισε τον πωπώ
Έτσι λοιπόν ένα όμορφο πρωί
Πωπώ είπα το κωλί


Κικη Ματέρη