Ένα αφιέρωμα / παρουσίαση για τις Ασημαντότητες στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Μονόκλ.
"Οι “Ασημαντότητες” ωστόσο, φαίνεται πως είναι το πιο
σημαντικό έργο του ως σήμερα. Ο τίτλος δεν έρχεται σε αντιπαράθεση, αλλά ορίζει
φιλοσοφικά την ουσία. Ο ποιητής και λογοτέχνης Τόλης Νικηφόρου, γράφει για τον Χρήστο: ” Άλλοτε οργισμένος και επαναστατικός, άλλοτε τρυφερός και ερωτικός και
άλλοτε υπαρξιακός και φιλοσοφημένος, ο Χρήστος εκτίθεται ανεπανόρθωτα (όπως
κάθε γνήσιος ποιητής) σε μια πλούσια συλλογή διαφορετική από τις άλλες”.
Τα ποιήματα της συλλογής, μπορούν φυσικά να διαβαστούν σε
τυχαία σειρά, αλλά ο τρόπος που είναι τοποθετημένα το ένα μετά το άλλο,
περιγράφουν μια ιστορία, ένα οδοιπορικό, πότε σε πλοία, λεωφορεία και τρένα,
πότε σε καφενεία στο άστυ αλλά και στην επαρχεία και οι νεκροί ποιητές του –
Καρυωτάκης, Σαχτούρης, Λειβαδίτης, Ρίτσος και άλλοι – αποτελούν τη συντροφιά του. Ο έρωτας, η φιλία, η
επανάσταση και η φιλοσοφία, διέπουν ολόκληρο το έργο και δηλώνουν ξεκάθαρα τη
στάση του στη ζωή."
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα
1 σχόλιο:
Άνθρωπος πια
Καθώς με σακατευαν τα μούτρα
Ελπίδα να μείνω ζωντανος
Καθώς μου χαζευάν την κούτρα
Ελπίδα ένας νεκρός
Θέλαν λέει όλοι να με ανθρωπέψουν
Να με δουν να κλαίω ή να βρίζω
Άνθρωποι με περιεργες ανάγκες
Τι ανάγκες, θεέ μου!
Αι και γαμηθηται
Ένα δάκρυ κυλά
Νεκροί μπροστά μου
Τους σκοτωσα
Άνθρωπος πια
Κικη Ματέρη
Λεωφορείο μεταγωγών
Εγκαταλειμμένο το σώμα μου
Το όνομά μου στις ειδήσεις
Όλα τοσο φωτεινά
Αγροτικές φυλακές
Φονιάδες
Εγώ
Τα χέρια μου γεμάτα ξερά αίματα
Τίποτα απλά κάτι θυμήθηκα
Καθαρά ξανά τα χέρια μου
Ο χρόνος θα κυλά όμορφο και αργα
Θα παράγω και έργο
Άσε που θα χω και τον σεβασμό που αρμόζει σε έναν φονιά
Τι όμορφα ακούγεται η μηχανή του λεωφορείου
Η δεύτερη ευκαιρία
Ξέρεις πια είναι η Ειρωνία
Τώρα θα γίνω καλός άνθρωπος
Ξέρεις στις φυλακές δεν γουσταρουν οι μπάτσοι αναταραχές Έξω όταν είσαι γουσταρουν
Οι φυλακές
Φτάσαμε
Κική Ματέρη
Δημοσίευση σχολίου