Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

Δρένια


Από την πρώτη στιγμή που σε συνάντησα
η ποίηση, η μουσική και το ταγκό που
σε κάλεσα να χορέψουμε
και που δέχτηκες με χαρά
και που ένοιωσα την αύρα σου
την ενέργειά σου
τα χέρια σου
την πανέμορφη μορφή σου
εσύ! Η χαρά της ζωής
η ομορφιά η ίδια
και το ταγκό που δεν ήξερα να χορεύω
και πρώτη φορά χόρεψα μαζί σου
και ήταν σαν να γνώριζα πάντα
τα βήματα τη στάση των σωμάτων
και τα πάντα γύρω να μην υπάρχουν
μονάχα το φεγγάρι – εσύ κι εγώ
και που σταμάτησα να σε κοιτάξω στα μάτια
και που θαμπώθηκα
κι ένα σκίρτημα στην καρδιά 
με έκανε να θέλω να σε φιλήσω
δεν τόλμησα – δεν ξέρω γιατί
και στάθηκα εκεί ακίνητος
και που με τράβηξες από την αμηχανία
συνεχίζοντας τα βήματα του χορού
αυτού που τώρα μάθαινα από σένα  
και που αδέξια σου πάτησα τα πόδια
και με συγχώρεσες πριν προλάβω να σου το ζητήσω
κι άλλο στον κόσμο δεν ήθελα
να μην τελειώσει αυτή η στιγμή
και υποκλίθηκα μπροστά σου
να σου φιλήσω το χέρι
κι έκανες μια στροφή
και είπα πως δεν θα σε ξεχάσω ποτέ
κι επανέλαβες το ίδιο

και το σύμπαν φάνηκε
τόσο μικρό μπροστά μας

και η πιο όμορφη στιγμή
είχε κιόλας δημιουργηθεί

Τι χαρά! Τι έρωτας! 
Τι ευδαιμονία! 
Τι ζωή!

Δεν υπάρχουν σχόλια: